Θοδωρής Τσούτσος

Αρνείται να χάσει, αλλά όλο και κάτι χάνει...

Η μία πλευρά του νομίσματος δείχνει ότι η ΑΕΚ αρνείται να χάσει. Η άλλη, όμως, δείχνει ότι δυσκολεύεται να κερδίσει. Τι από τα δύο είναι πιο καθοριστικό σε μία σεζόν στόχων;Γράφει ο Θοδωρής Τσούτσος.

Το δείγμα πλέον είναι πολύ μεγάλο για να είναι τυχαίο. Η ΑΕΚ βγάζει μέσα από τον εαυτό της έναν άλλον εαυτό, όταν το πράγμα (τής) στραβώνει και τον παρουσιάζει ανεξάρτητα με το ποιος είναι ο αντίπαλός της. Το έκανε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό από 0-2 σε 3-2, στο ντέμρπι με τον ΠΑΟΚ όταν ανέτρεψε όλο τον αγώνα μόλις έμεινε με δέκα παίκτες και τον κέρδισε, το έκανε με τον Παναθηναϊκό στο 95'. Το είχε κάνει στην Ξάνθη στο τέλος, έστω με τη θετική συγκυρία ότι ο αντίπαλος έπαιζε με εννέα, το είχε κάνει ακόμη και στην πρεμιέρα πρωταθλήματος με τον Παναιτωλικό, όταν στο 28' αποβλήθηκε ο Αλμέιδα.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Το είχε κάνει με την Αούστρια Βιέννης, το έκανε τώρα με τη Ριέκα. Το είχε κάνει και εκτός έδρας με την Μπριζ, όταν από το 58' έπαιζε με παίκτη λιγότερο λόγω της αποβολής του Λιβάγια και αρνήθηκε και τότε ή μάλλον από τότε, Αύγουστο μήνα, να χάσει. Μια ομάδα που μέσα στον αγωνιστικό χώρο κάνει τα πάντα για να μην χάσει, έχει βάλει θεμέλιο επιτυχίας. Διότι δεν μπορεί όλο αυτό να είναι μόνο αποτέλεσμα ψυχής και θέλησης, προφανέστατα ξέρει και τον τρόπο για να το κάνει. Ποδοσφαιρικά, αγωνιστικά.

Μόνο που σε μία σεζόν αυτό δεν μπορεί να είναι αρκετό. Η ΑΕΚ που αρνείται να χάσει, ταυτόχρονα δείχνει ότι δυσκολεύεται και να κερδίσει. Αν το πρώτο εξελίσσεται σε μεγάλο πλεονέκτημα, το δεύτερο εξελίσσεται σε μεγάλο μπελά. Καταρχάς, διότι όσο αρνείται να χάσει, όλο και κάτι χάνει. Μα μια νίκη με τον Παναθηναϊκό, μια νίκη - πρόκριση με τη Ριέκα, μια νίκη, δύο βαθμούς δηλαδή, με την Αούστρια. Ολο και κάτι της φεφεύγει. Επίσης, μία χρονιά ολόκληρη παίζοντας με την πλάτη στον τοίχο, δεν μπορεί να βγει. Ηδη έχει συμβεί πάρα πολλές φορές για τις πνευματικές αντοχές μιας ομάδας.

Η πιο σωστή πραγματικότητα για την ΑΕΚ είναι ότι δυσκολεύεται να διαχειρστεί την επιθυμία της για νίκη. Σε κανένα από αυτά τα ματς, με εξαίρεση ίσως εκείνο στο Βέλγιο με την Μπριζ, δεν ζητούσε κάτι λιγότερο από το να πάρει το παιχνίδι. Οχι λόγω ανάγκης. Αλλά λόγω βεβαιότητας, που για την περίοδο την οποία αντιμετώπισε την κάθε ομάδα από αυτές δεν ήταν και ψεύτικη, ότι είναι καλύτερη ομάδα από εκείνες. Και στα ελληνικά ντέρμπι και στα ευρωπαϊκά της παιχνίδια.

Μόνο που αυτή η επιθυμία νίκης, ίσως και η βεβαιότητα υπεροχής, μάλλον λειτουργούν ανάποδα όταν πρέπει εκείνη να την "τρέξει". Να την αποδείξει. Και στη διάρκεια του αγώνα αρχίζει να λειτουργεί υπερ της όταν πια αυτή δείχνει να ξεφεύει από την ίδια. Η ΑΕΚ χριάζεται να το αντιμετωπίσει αυτό. Ο αγώνας της Βιέννης μάλιστα, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για αυτό. Οχι γιατί βέβαια θα πρέπει να παίξει για την ισοπαλία. Αυτό είναι επικίνδυνο. Αλλά γιατί έχει τη δυνατότητα να ορίσει αυτόν τον αγώνα από την αρχή του, από τώρα δηλαδή δύο εβδομάδες πριν, μέχρι το τέλος του.

Χωρίς να έχει ενδιάμεσα φοβερές και τρομερές δυσκολίες στο πρόγραμμά της. Ενας Πλατανιάς εντός, ένα Κύπελλο στη μέση της εβδομάδας και ένας Λεβαδειακός εκτός. Θα πρέπει κάτι από όλα αυτά να της γίνει και εύκολο. Δεν μπορεί να ζει συνεχώς με το άγχος ενός κυνηγητού που μπορεί να δημιουργεί όμορφους τίτλους στα μέσα, να συσπειρώνει τα αποδυτήρια, να δυναμώνει τις δομές σε μια ομάδα, αλλά είναι εξαντλητικό. Και είμαστε ακόμη στο Νοέμβριο και είναι, η ΑΕΚ, μέσα σε τρεις διοργανώσεις...

Σε αυτή την προσπάθειά της έχει και κάποιες πολύ ευχάριστες ειδήσεις που προέκυψαν από το ματς με την Ριέκα. Η πρώτη και πιο βασική είναι ο Αραούχο. Ενα γκολ, ένα που του ακυρώθηκε, ένα πέναλτι που δεν του δόθηκε, ένα δοκάρι για τη νίκη στο 90'. Οταν ο επιθετικός κάνει flash back στον αγώνα που έχει παίξει και έχει να θυμάται όλα αυτά, όσα δηλαδή ο Αργεντινός δεν έχει να θυμάται από κανένα άλλο φετινό του παιχνίδι, είναι βέβαιο ότι "φτιάχνεται", ανεβαίνει ψυχολογικά, πμευματικά και αγωνιστικά. Στην Ελλάδα έχει ακόμη τιμωρία, αλλά ένας τέτοιος Αραούχο είναι πολύτιμος.

Στην εξίσωση και ο Κονέ πλέον, τον έχει πολύ μεγάλη ανάγκη η ΑΕΚ, πολλά δείγματα θέλησης και από τον Πατίτο. Επίσης τον έχει ανάγκη ο σύλλογος. Οπως βέβαια έχει ανάγκη και τον Τσιγκρίνσκι. Το τι μπορεί να κάνει δεν χρειάζεται να αφήσουμε το πρώτο ημίχρονο με την Ριέκα να μας το πει. Το ξέρουμε από παλιά...

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

close menu
x